De groene kikker is een van de meest voorkomende amfibieën in Nederland. Dit vrolijke, groene diertje is te vinden in veel tuinen, vijvers en moerasachtige gebieden. De groene kikker is niet alleen bekend om zijn heldere groene kleur, maar ook door het karakteristieke gekwaak dat vaak te horen is in de lente en zomer. In deze blog leer je meer over de groene kikker, zijn leefomgeving, gedrag en waarom hij zo belangrijk is voor het ecosysteem.
Wat is een groene kikker?
De groene kikker, ook wel de gewone groene kikker genoemd, is een amfibie die behoort tot de familie van de echte kikkers. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun heldergroene kleur, hoewel de tinten van hun huid kunnen variëren van felgroen tot een bruine of olijfgroene kleur. Volwassen groene kikkers worden meestal tussen de 5 en 10 centimeter groot, maar sommige kunnen zelfs wat groter worden.
Groene kikkers hebben een gladde huid en lange achterpoten die hen helpen om goed te springen en te zwemmen. Hun ogen zijn groot en opvallend, wat hen een goed zicht geeft, zowel in het water als op het land. Ze hebben ook een soort van kenmerkend, witte streep langs de zijkanten van hun lichaam, die goed zichtbaar is wanneer ze zich in het water bevinden.
Waar leeft de groene kikker?
De groene kikker is een dier dat vaak te vinden is in de buurt van water, zoals vijvers, meren, sloten en moerassen. Deze kikkers hebben water nodig om hun eieren te leggen, omdat hun voortplanting afhankelijk is van het watermilieu. Volwassen kikkers verblijven vaak in de buurt van water, maar kunnen ook verder van waterbronnen vandaan gaan wanneer ze op zoek zijn naar voedsel.
Ze zijn ook te vinden in tuinen met vijvers en in bossen die dicht bij water liggen. De groene kikker houdt van rustige, ondiepe wateren waar veel planten groeien. Dit biedt de kikker een goede schuilplaats en voedselbronnen, zoals insecten en kleine ongewervelde dieren.
Gedrag van de groene kikker
Groene kikkers zijn vooral actief tijdens de warmere maanden van het jaar, van het voorjaar tot de herfst. In de winter gaan ze in winterslaap om de koude maanden te overleven. Ze verstoppen zich dan in de modder of onder bladeren, waar ze in een soort rusttoestand verkeren.
Tijdens de lente en de zomer zijn ze het meest actief. Dan kun je hun gekwaak vaak horen, vooral ’s avonds en ’s nachts. Het gekwaak van mannelijke kikkers is bedoeld om vrouwtjes aan te trekken. Elke kikker heeft zijn eigen unieke geluid, maar over het algemeen klinkt het als een diep, repetitief “kwaak, kwaak.” Het gekwaak is een belangrijk onderdeel van hun voortplanting.
De groene kikker is een uitstekende zwemmer. Wanneer hij zich bedreigd voelt, springt hij snel het water in om te ontsnappen aan roofdieren. Ze eten voornamelijk insecten, zoals vliegen, muggennymfen en kleine waterdieren. Ze gebruiken hun lange tong om hun prooi snel te vangen.
Groene kikkers in het ecosysteem
De groene kikker speelt een belangrijke rol in het ecosysteem. Ze helpen de insectenpopulatie in toom te houden door grote aantallen vliegen en andere ongewervelde dieren te eten. Dit maakt de groene kikker belangrijk voor het evenwicht in de natuur. Tegelijkertijd dienen ze zelf als voedsel voor grotere dieren, zoals vogels, vissen en andere roofdieren.
Omdat kikkers gevoelige huid hebben die snel kan reageren op veranderingen in hun omgeving, worden ze vaak gebruikt om de gezondheid van een ecosysteem te monitoren. Wanneer het slecht gaat met de groene kikkerpopulatie, kan dit wijzen op problemen in het milieu, zoals vervuiling of klimaatverandering.
